Athyglisverð tilraun með tvíbytnu

Ég hef alla trú á því að ekki líði um langt þar til bátur sem þessi hefji siglingar með farþega milli Vestmannaeyja og Landeyjahafnar í viðbótar við hinn ríksrekna Herjólf.

Ég hef í langan tíma verið þeirrar skoðunar að það þurfi í raun tvær ferjur til að sinna samgöngum við Vestmannaeyjar.  Í því samhengi hef ég fyrst og fremst verið að gæla við það að hér væru tvær bílaferjur sem pendúluðu á milli yfir háannartímann.  Hvað sem slíku líður þá er ég algerlega sannfærður um að fyrr en seinna verði einnig komin ferja á borð við þá sem Eimskip hefur nú leigt.  Lítil háhraðafarþegaferja sem getur skotist hér á milli á um 15 mínútum við bestu aðstæðu gæti nýst nánast eins og strætisvagn svo fremi sem þjónusta og verð væru þannig.  Þar til viðbótar eru þessar ferjur afar heppilegar til útsýnissiglinga, hvalaskoðunar og margt fl.  Tækifærin eru fjölþætt.

 

Fyrst verið er að stinga niður penna, eða öllu heldur að hamra á lykla, er ástæða til að hrósa Eimskip fyrir þessa tilraun sem þeir standa nú að hvað ferjuleiðina milli Akraness og Reykjavíkur varðar.  Með þessu er Eimskip að leggja sitt að mörkum til að þróa áfram samgöngukerfi okkar landsmanna og ekki kæmi það mér á óvart þótt að innan ekki langs tíma verði svona „sjóstrætóar“ farnir að sigla víða í kringum höfuðborgarsvæðið svo sem frá Reykjanesbæ, Akranesi, Hafnafirði og víðar.  Í allri slíkri þróun og fjölgun heppilegra sæfara við Ísland eru fólgin tækifæri fyrir okkur Eyjamenn.  

 

Hvað þennan tiltekna bát varðar þá er hann líkur þeim sem maður hefur áður siglt með víða um heim.  Stutt og öflug ferja ætluð til að sigla í lágum sjó um styttri vegalengd.  Sá galli fylgir gjöf Njarðar hvað ferjur sem þessa varðar að þær eru frekar viðkvæmar fyrir háum öldum.  Það vakti athygli mína að í brúnni á þessari ferju var að finna töflu yfir þann hraða sem óhætt er að sigla á miðað við öldufar. 

 

Við þurfum aukinn áreiðaleika